عوامل موثر در درمان ناباروری

زن و شوهری بین 29 تا 33 سال، بدون مشکل باروری، در هر ماه 20 تا 25 درصد شانس باردار شدن دارند. پس از 6 ماه تلاش، 60 درصد از زوج ها بدون هیچ گونه کمک پزشکی باردار می شوند. اگر بعد از یک سال رابطه جنسی بدون پیشگیری از بارداری، حاملگی حاصل نشد، زوج نابارور در نظر گرفته می شود. عامل مردانه عامل 34 درصد موارد ناباروری است در حالی که 30 درصد موارد تشخیص نامطلوب هم برای زن و هم برای مرد دارند. به همین دلیل است که تجزیه و تحلیل جامع مایع منی می‌تواند مشکلات بالقوه را برای جلوگیری از استفاده از فناوری‌های پرهزینه و مکرر کمک باروری (ART) شناسایی کند.

آنالیز مایع منی و کاربردهای آن

آنالیز معمولی منی فقط غلظت، تحرک و مورفولوژی اسپرم را مطالعه می کند. این یک مطالعه ناقص است، زیرا تجزیه و تحلیل یکی از مهمترین پارامترها، یکپارچگی مولکول DNA را حذف می کند. علاوه بر این، دانستن سطوح استرس اکسیداتیو و کیفیت غشای اسپرم، تشخیص بهتر برای درمان باروری بعدی را تضمین می کند. 15 درصد از مردانی که نابارور در نظر گرفته می شوند، نتایج آنالیز مایع منی طبیعی را ارائه می دهند

آنالیز اسپرم و میزان شکست DNA اسپرم

شکست DNA اسپرم، اکسیداتیو بیش از حد، و فقدان حیات در اسپرم به طور مستقیم با پایین بودن نرخ باروری مردان و شکست در رشد جنین ارتباط دارد و پایین بودن کیفیت اسپرم منجر به افزایش تعداد سیکل های مورد نیاز برای رسیدن به بارداری از طریق IUI (تلقیح داخل رحمی)، IVF (لقاح آزمایشگاهی) یا ICSI (تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم)، بدتر شدن کیفیت جنین و سقط های مکرر جنین می شود.

امروزه به کمک کیت های تشخیص ناباروری می توانیم احتمال حاملگی کامل در طول دوره های IUI را با نرخ تکه تکه شدن DNA اسپرم بدست آوریم. در بررسی آزمایش شکست DNA اسپرم، سطح شکست بالای 30 درصد احتمال موفقیت در باروری را از 19 درصد به 1.5 درصد کاهش می دهد. با دانستن این داده ها، می توانیم تکنیک های جایگزین IUI را انتخاب کنیم.

در درمان ناباروری به روش IVF، نرخ شکست اسپرم به میزان کمتر از 25 درصد، منجر به بهبود نرخ باروری به میزان 33 درصد می شود و با افزایش سطوح شکست اسپرم به بیش از 50 درصد، نرخ باروری به 13 درصد کاهش می یابد.